Ana içeriğe atla

Kürtler ve ay-yıldızlı bayrak




 Çöküş döneminin tipik yan çizme, konu değiştirme taktiğidir: Bir konuda çıkmazda isen, DHKP-C’den PKK’den bahset, ay-yıldızlı bayrağın ihtişamını anlat, dini vecibeleri hatırlat. Yiyen çıkar nasıl olsa...

Ragıp Duran

 Sadece son dönemde değil, uzunca bir süredir, Kürtler, ay-yıldızlı bayrak ve İslamiyet, yasadışı ve gayrı meşru işler yapan iktidar sahipleri ya da sıradan insanların ilk sığındığı liman, ilk öne sürdüğü gerekçe oluyor.

‘’FETÖ’’ de 2016 darbe girişiminden bu yana revaçta bir gerekçe. Kadın kocasından boşanmak istiyor. ‘’Eşim FETÖcü hakim bey!’’ diyor.

İstibdat rejiminde sıkışan her adem bu dört koza sarılıyor: Kürtler, bayrak, İslamiyet ve FETÖ. Aslında bu dört konu da, kullanımı itibarıyla çok sorunlu. Olsun, çoğunluk önem veriyorsa bu değerlere, kullanalım sonuna kadar da foyamız çıkmasın ortaya.

Tesadüf olmasa gerek iki açıklama üst üste geldi: Kıbrıs’ta gazeteci Adalı cinayetiyle itham edilen bir devlet yetkilisi ‘’Kıbrıs’a PKK faaliyetlerini incelemeye gitmiştim’’ dedi. Yanında suç örgütü liderinin kardeşini de götürmesi manidar olsa da… Mevzu PKK olunca akan sular durur. Ne yani terörizmi mi savunuyorsun? Zaten Kıbrıs, özellikle işgal altındaki kesimi, çok uzun zamandır PKK’nin kalesi haline gelmişti değil mi?

İkinci açıklama bir trolden geldi: ‘’DHKP-C ve PKK’ye yakın medya organlarında çalışanlar gazeteci değildir’’.

Bu cümle bir çok açıdan sorunlu. DHKP-C ve PKK, TC yasalarına göre illegal örgütler olduğuna göre, herhangi bir medya organının bu örgütlere ‘’yakın’’ olması başlı başına suç teşkil eder. Burada bir ihbarcılık var, ama muğlak. Provokasyon da var. Yeni Tahir Elçi’ler arayan bir provokatör.

Fol yok yumurta yok, bunu yazan trol, tıpkı diğer örnekteki Kıbrıs’a gazeteci öldürmeye değil PKK faaliyetlerini incelemeye giden şüpheli gibi, birden bire DHKP-C ve PKK ile gazetecilik arasındaki bağları provokatif bir şekilde gündeme getiriyor.

Bu trol belli ki çok sıkışmış. Kendi gazetesine yönelik saldırıyı organize eden adam suçunu açıkça itiraf ediyor, gazetede tek satır haber yok!

Dünya basını dahil etraf bir suç örgütü liderinin ifşaatlarıyla çalkalanıyor, trol ve akordu bozuk saz arkadaşları tamamen sus pus.

Trolün cemaatinden iki kardeş bir mafya lideri ile bir bakan arasında arabuluculuk yapıyor. Trol yine sessizliğini koruyor.

Devletin resmi haber ajansında bir muhabir, iki bakana biraz da garip bir soru sorunca muhabiri hemen işten atıyorlar. Trol başını sallıyor.

Trolün devleti dünyada basın özgürlüğü listesinde en alt sıralarda, pis pis sırıtıyor sadece.

Trolün hapisanelerinde çok sayıda gazeteci var. Çıt yok.

Gerçi bu şahıs trol olmadan önce tatmıştı demir parmaklıkların arkasını. Aman yarabbim bu ne korku bu ne panik! Bir daha düşmeyeyim diye mahpusa, iki kuruşa kiraya verdi vicdanını, mesleğini ve kendisini. Demek ki mayasında varmış iktidara biat. Hazin ve yazık.

Şimdi bu trol kalkmış kimin gazeteci olup olmayacağı konusunda ahkâm kesiyor. Gündemdeki gazetecilik konularına giremeyince yetiş imdadıma PKK…

Sırtını dayamış iktidara, yukarıdaki ağzını açmadan iki satır yazamaz, kalkmış kendi cemaati dışındaki tüm meslekdaşların gazeteciliğine söz ediyor.

Bağımsız değil dolayısıyla gazeteci değil. Aslında Fahrettin Bey’in ofisinde memur.

İktidar sayesinde gelmiş bulunduğu konuma. İktidardaki gidince o da gidecek. Biz de o gün, kendisinin de görüşünü alarak haberini yapacağız bu çöküşün. (SON/RD)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İKİ DÖNEM, İKİ GAZETECİ, İKİ KİTAP

  Nilay Karaelmas ve Timur Soykan İKİ DÖNEM, İKİ GAZETECİ, İKİ KİTAP İlki 1970-90 dönemini, ikincisi bugünkü medya ortamını anlatıyor. Çok değişiklik pek az gelişme var. Hatta işler kötüye gidiyor. Ragıp Duran Nilay Karaelmas’ın ‘’Sosyal Medya Öncesi 1970, 1980, 1990 yıllarında Gazetecilik’’ (SBFBYYO-DER, Ankara 2023) başlıklı kitabı ile Barış İnce’nin Timur Soykan’la yaptığı nehir söyleşi çalışması ‘’İyi Gazetecilik, İyi ki Gazetecilik’’i (DeliDolu, İzmir, 2023)   eşzamanlı olarak okudum. Birincisi 120, ikincisi 111 sayfa. Her iki gazetecinin kalemi/söylemi, uslubu rahat, düzgün, akıcı olduğu için bir oturuşta okunabilecek kitaplar. İki ayrı dönemde muhabir olarak görev yapmış, uzmanlık alanları farklı iki gazetecinin gözlem, anı ve mesleğe ilişkin değerli değerlendirmeleri var iki kitapta. 60+ meslekdaşların Soykan’ın kitabını,   yaşı -30 olan gazetecilerin de özellikle Karaelmas’ın kitabını okumalarında yarar var. Böylelikle gençler mesleklerinin yakın geçmişi hakkında b

YÜZ YILLIK AMA YÜZÜ YOK CUMHURİYET’İN

Derin ve ayrıntılı bir muhasebeye girişip,  Cumhuriyet’in yani son yüzyılın olumlu ve olumsuz yanlarını irdeleyip tartışacağımıza, geçmişle yüzleşeceğimize, kutlama törenleri saplantısına çakıldık kaldık. Lider kültündeyiz hala. Tek Adam rejiminin sinsi Cumhuriyet ve Atatürk karşıtlığı, Türk akademiasını, medyasını, STK’larını ve holdinglerini iyice Kemalperver hatta Kemalperest hale getirdi. Mutsuz ve çıkmaz, melankolik ve demode bir aşk!   Ragıp Duran   Siyasal İslam’ın yani Erdoğan rejiminin bu yıl Cumhuriyet’in ilanının 100. yılını kutlama etkinliklerini, Filistin yası bahanesiyle iptal etmesi hakiki, sahte, konjonktürel ve yapısal Kemalistleri, bu arada toplumun önemli bir kesimini fena halde kızdırdı. Rejim, 100. yıl için zaten kasıtlı olarak hiçbir hazırlık yapmamıştı, İsrail’in Gazze saldırısı olası etkinlik ve törenleri iptal etmek için iyi bir bahane olarak kullanıldı. Ne var ki, sözümona muhaliflerin, iktidarın bu hamlesine karşı çıkarken öne sürdükleri gerekçelerd

SİVİL DİKTA VE MEDYA

Analitik Bakış'ın sorularına yanıtlar: 1) ‘Sivil dikta’ iddialarının 20 yıl önce de yine medyada, Hürriyet’in manşetiyle yer aldığı basına yansıdı. Medyanın bu süreçteki durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz? RD: ‘Sivil Dikta’ sözcüğünün 20 yıl önce DENİZ BAYKAL tarafından sarfedilmiş olması manidar. Askeri diktatörlüklere pek ses çıkarmayanlar, sivillikten çok hoşlanmaz. Sivil sözcüğü bizde, Türkçe’de çoğu zaman yanlış kullanılıyor. Sadece ‘’asker’in karşıtı’’ imiş gibi algılanıyor. Oysa ki Latince kökenli sivil sözcüğünün mesela fransızcadaki anlamı ‘Uygar’; ‘civilisation’ da uygarlık yani medeniyet. 20 yıldır medyada sivil/askeri bağlamlarda dikta meselesi hala tartışılıyorsa, bu memlekette demokrasinin düzeyi konusunda karamsar bir konumdayız demektir. Medya ise, özellikle egemen/yaygın medya ise, siyaset/askeriye/ekonomi ve ideolojiden özellikle de bu dört kutbun iktidar kulelerinden bağımsız ol(a)madığı için, son 20 yılda sivil ya da askeri dikta konusunda öyle elle