Για το Βιβλίο του Ragıp Duran Εξόριστος στη Θεσσαλονίκη Λεωνίδας Καρακατσάνης Η πρωτοπορία της αυτοκριτικής Το βιβλίο του Ragıp Duran ξεκινά, (μέσω του εισαγωγικού κειμένου του Στέλιου Κούλογλου) με την ιστορία μιας φιλίας: της φιλίας του Ραγκίπ και του Στέλιου ως νέων φοιτητών δημοσιογραφίας στο Παρίσι στα τέλη του 1970. Η ιστορία ωστόσο αυτή είναι κάτι παραπάνω από απλά μια ιδιωτική υπόθεση. Αντίθετα, αποτελεί μια αντανάκλαση της ιστορίας των ευρύτερων συλλογικών προσπαθειών για ‘ελληνοτουρκική Φιλία από το κάτω’: Η αρχή του νήματός της βρίσκεται ακριβώς σε εκείνες τις μικρές φιλικές πρωτοπορίες Ελλήνων και Τούρκων αριστερών διανοούμενων, φοιτητών, εργατών και καλλιτεχνών που συναντιούνται στην Ευρώπη του ’70 (στην Αγγλία, στην Γαλλία, στη Γερμανία) και αντιδρούν στην μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό που τους ‘χώριζε’. [1] Η ενδυνάμωση αυτών των ελληνοτουρκικών δικτύων με βάση τις διαφορετικές εκδοχές του σοσιαλισμού που διαφορετικές ομάδες ακολουθούν (με διακριτά δίκτυα αυτά των...
Ragıp Duran'ın Medya Eleştirisi Blogu