Apoletli Medya

Για το Βιβλίο του Ragıp Duran Εξόριστος στη Θεσσαλονίκη Λεωνίδας Καρακατσάνης Η πρωτοπορία της αυτοκριτικής Το βιβλίο του Ragıp Duran ξεκινά, (μέσω του εισαγωγικού κειμένου του Στέλιου  Κούλογλου) με την ιστορία μιας φιλίας: της φιλίας του Ραγκίπ και του Στέλιου ως νέων φοιτητών δημοσιογραφίας στο Παρίσι στα τέλη του 1970. Η ιστορία ωστόσο αυτή είναι κάτι παραπάνω από απλά μια ιδιωτική υπόθεση. Αντίθετα, αποτελεί μια αντανάκλαση της ιστορίας των ευρύτερων συλλογικών προσπαθειών για ‘ελληνοτουρκική Φιλία από το κάτω’: Η αρχή του νήματός της βρίσκεται ακριβώς σε εκείνες τις μικρές φιλικές πρωτοπορίες Ελλήνων και Τούρκων αριστερών διανοούμενων, φοιτητών, εργατών και καλλιτεχνών που συναντιούνται στην Ευρώπη του ’70 (στην Αγγλία, στην Γαλλία, στη Γερμανία) και αντιδρούν στην μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό που τους ‘χώριζε’. [1] Η ενδυνάμωση αυτών των ελληνοτουρκικών δικτύων με βάση τις διαφορετικές εκδοχές του σοσιαλισμού που διαφορετικές ομάδες ακολουθούν (με διακριτά δίκτυα αυτά των Μαο

İsrail, Filistin, Hamas, Terörizm, Savaş: MEDYA ORTADOĞU GERÇEĞİNİ NASIL AKTARIYOR?   * Bölgede silahların yanı sıra kelimelerin, ses ve görüntülerin de savaş halinde olduğu bir dönemde, gerek Global Medya gerekse Arap Medyası, önyargılar, nüans eksikliği, bilgi gizleme ve çarpıtma, büyütülmüş ve küçültülmüş gerçek, tarihi miras, ideolojik kalıplar ve daha nice engel yüzünden olup biteni tüm boyutlarıyla aktarmaktansa aklındaki ve gönlündeki, yani kendi çıkarına uygun olan bir imaj yaratıyor.   Ragıp Duran   Hamas’ın, işgal atındaki topraklarda 7 Ekim tarihli İsrail’e yönelik saldırısı, 1948’den bu yana zaten sorunlu olan bölgede,  siyasal, ekonomik, toplumsal ve kültürel yapıyı bir kez daha alt üst ederken, çağımızın en önemli araçlarından biri olan medyayı da topyekün büyük bir tartışma hatta bunalım öznesi haline getirdi. Çünkü bir yanda, öldürülen insanlar, bombalanan binalar var ama bir yandan da bu bombalamaları, öldürülen insanları anlatan, dünyanın geri kalan kısmına ileten/anl

Gazetecilik Tarihinden Bir Yaprak 135 yıl önce yayınlanmış 55 sayfa   * Emile Zola ve Octave Mirbeau’nun 19. asrın sonunda yayınlanmış 3 makalesi, gazeteciliğin sadece geçmişini değil bugününü de sergiliyor. Olağanüstü bir öngörü… Ragıp Duran Kasım ortasında Paris’te bir toplantıya katılmıştım. Yarım günüm boştu. Quartier Latin’de kitapçıları dolaştım. Yükte hafif pahada ağır, seçip aldığım birkaç kitap içinde Emile Zola ve Octave Mirbeau imzalı Un Journalisme Fiévreux/Hummalı Gazetecilik (Espaces et Signes yayınları, Paris, 2020)   bir kaç açıdan son derece önemli ve değerli bir kitapçık. Ceketimin cebine sığacak büyüklükteki 55 sayfalık kitapta 4 yazı var:   - Editörün 4 sayfalık Sunum’u. - Zola’nın 1888 tarihli ‘’Sayın Zola ve Gazetecilik’’ başlıklı bir ankete verdiği 11 sayfalık yanıtlar. - Zola’nın 1889 tarihinde yayınlanan, gazetecilerin ortaklaşa kaleme aldıkları bir kitaba yazdığı ‘’Yeni Gazetecilik’’ başlıklı 12 sayfalık önsöz. -Gazeteci Octave Mirbeau’nu