Ana içeriğe atla

CİZRE'DE VURULAN ALAN KURDÎLER...

Charlie Hebdo Tepki Çekmiş!

* İkiyüzlüler, trajik gerçeğe göz yumup Charlie Hebdo'daki bir karikatür üzerinden düşünce, ifade ve basın özgürlüğü alanındaki sınırlarını ifşa ediyor. Kalaşnikoflu kırımdan bir yıl sonra Charlie Hebdo hala saldırı altında.... 

Dergiyi, konuyu bilmeyen, öğrenmek ve kabul etmek de istemeyen,  fanatik Müslüman, sağcı, düşünce, ifade basın özgürlüğü karşıtı, ‘Fransa Mransa anlamam, ben Türküm, Müslümanım’ diye horozlananlarla solcu geçinen tüm kesim ve şahısların Charlie Hebdo ile bir alıp veremedikleri var.
(CH konusunda Bkz www.apoletlimedya.blogspot.com.)

Derginin son sayısında yayınlanan bir Alan Kurdî karikatürü yine tartışmalara yol açtı.
İlk başta, isteseniz de istemeseniz de, Charlie Hebdo, evet Türkî ve İslami kriterlere göre, ayıp, günah, terbiyesiz, yasadışı hatta gayrı-meşru bir yayın. Ama Charlie, Türkiye’de değil Fransa’da yayınlanıyor. Kimse de kalkıp Charlie’den ‘Milletimizin ve dinimizin gelenek ve göreneklerine uymasını hatta saygı göstermesini’ bekleyemez, beklememeli. Charlie, Allah Tanrı, kilise sinagog cami, Papa, rahip, imam, ırk, din, milliyet tanımaz, bilmez. Sahtekar siyasetçilere, tüm muktedirlere, ünlü ve ünsüz dingolara karşıdır. Hiç bir tabusu yoktur. Her şeyle alay eder. Yasa, kural, ilke dinlemez. Her şeyi mizah malzemesi yapabilir.

Hoşunuza gitmiyorsa bu tür yayınlar, almazsınız, okumazsınız olur biter. Takmışsanız da kafaya, oturup CH aleyhinde yazılar kaleme alabilirsiniz. Yalnız sakın bu yazdıklarınızı Fransızcaya çevirtip Paris’e filan göndermeye kalkışmayın. Ciddiye almazlar sizi, bir güzel de makaraya sararlar...

Demokrat değilseniz, Charlie'yı yasaklatır ya da toplatırsınız. Charlie sizi çok rahatsız ediyor, uykularınızı kaçırtıyorsa,  çok da kızgınsanız, El Kaide'den ya da IŞİD'den tanıdıklarınız varsa, 'İki adam gönderip taratırsınız yazı işleri toplantısını'...

Charlie’yi en genel anlamda, kendilerinin isimlendirmesiyle 'sorumsuz'  bir yayın, başı boş ve başıbozuk bir dergi olarak kabul edip algılarsanız, sorun yok. Delidir, ne yapsa yeridir, der geçersiniz...

Gelelim karikatüre ve yankı-tepkilerine :



Önce açıklamalar:
Üstbaşlıkta :’Mülteciler’ yazıyor.
Sonra ana başlıkta:  Küçük Aylan büyüseydi ne olurdu acaba?
Aşağıdaki satır : Almanya’da kadınların peşinden koşan bir tacizci.
Son satırdaki ‘Tripoteur’ sözcüğü (Vurguncu, dalavereci, dolandırıcı, kaçakçı gibi karşılıkları var) tabi ki olumsuz bir anlam taşıyor.

Karikatür, Almanya’da yılbaşı gecesi meydana gelen taciz olaylarına gönderme yapıyor.

Bizim medyada, konu, ‘Irkçı karikatür’, ‘Tepki çeken karikatür’ başlıklarıyla sunuldu. Irkçılık nerede ben göremedim. Tepki çektiği ise kesin. Ama Charlie Hebdo’nun her yazısı, her karikatürü Türk ölçülerine göre tepki çeker.  Charlie aslında ne yapsa dar görüşlü Türklere,  dogmatik Müslümanlara göre ayıp, yasak hatta yasadışıdır. Çünkü Türkiye ile Fransa, kültür, hukuk  ve mizah anlayışı açısından son derece farklı iki ülke.

Alan'ın babası haklı olarak incinmiş. Ürdün Kraliçesi ise işi ciddiye alıp 'Aylan yaşasaydı doktor olurdu' demiş. Kraliçe olunca, zeka standartının bu kadar üst düzeyde olması şart mı?

Karikatür bana mizahi açıdan çok değerli gelmedi. Yine de Türkiye’deki tepkileri anlamak zor. Türkiye ve Türkler, Alan Kürdî’den yaralı olmasın? Aşırı dolayısıyla anlamsız bir hassasiyet var sanki. Bir vicdan borcumuz olsa gerek. Küçücük çocuğu ne burada barındırabildik ne de sağ sağlim karşı kıyıya geçmesini sağlayabildik. Bu durumda bir Fransız dergisinin kalkıp onu, yaşasaydı,  Almanya’da tacizci olarak tahayyül etmesi bile  bizim tahammül sınırlarımızı aşar. Ama Cizre’de, Silopi’de, Sur’da devlet dersinde öldürülen çocuklar konusunda  tahammül istiabı belli ki çok geniş. Ne var ki Alan oldu mu iş değişiyor. Hele bu dergi ortalama algı ile İslamiyet ve Türk düşmanı olarak kabul ediliyorsa vurun kahpeye... Bir yıl önce, Paris’te, Allahü ekber nidalarıyla iki terörist  de Charlie’ye ‘Vurun kahpeye!’  diyordu.

Bence, rahat olalım, böyle her şeye, özellikle de çizgiye, yazıya filan  takmayalım, ‘ırkçı’,  'islam karşıtı' 'Türk düşmanı' gibi sözler de kullanmayalım.

'Tek Düşünce' kötü, olumsuz, hayırsız ve zararlı bir yaklaşım. Herkesin bizim gibi düşünmesini ve tutum almasını beklemek/istemek faşizmin ilk adımı.

İfade ve basın özgürlüğü sadece hemfikir olduğumuz konu ve alanlar için değil, esas olarak hemfikir olmadığımız, karşı çıktığımız görüş ve tutumlar için gerekli. İsteyen istediğini yazsın, çizsin, yeter ki içinde şiddet olmasın, nefret olmasın, ayrımcılık olmasın.

(*) Kobaneli Alan'ın adı Türk medyasınca hemen Türkçeleştirilip Aylan yapıldı. Düzeltmeyi Twitter'den gönderen okura spas.  

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cumhuriyet gazetesi de Türkiye Cumhuriyeti gibidir:

  Kadim iktidar sahibi ama Cumhursuz ve bağnaz!   * Atatürk’ün emriyle kurulan Cumhuriyet gazetesi 100 yaşına bastı. Mustafa Kemal Atatürk ve T.C için olduğu gibi Cumhuriyet gazetesi için de şimdiye kadar elle tutulur, ciddi, çok yönlü, eleştirel perspektifli akademik ya da mesleki bir yayın yapılamadı. Ragıp Duran Cumhuriyet gazetesi hakkında şimdiye kadar yayınlanmış çeşitli yayınların çoğunu okudum. Büyük bir kısmı tek yanlı bir Kemalizm güzellemesi şeklinde kaleme alınmış. Kuşkusuz 100 yıllık tarihinde bu gazetenin gerçekleştirdiği sınırlı sayıda da olsa olumlu siyasi ve medyatik etkinlikler yok değil. Mesela Yaşar Kemal’in Anadolu röportajları. Ya da CUMOK’un ilk baştaki girişimleri. Okay Gönensin’in taslağını hazırladığı Vakıf yapısı. Celal Başlangıç’ın Kürt bölgesi haberleri… Cumhuriyet gazetesi herhangi bir günlük gazete değil. Adı, tarihi, mülkiyeti, yapısı, yayın politikası büyük ölçüde Mustafa Kemal Atatürk ve Cumhuriyet rejimi (1923-2002)   ile neredeyse özdeş. Gaze

Midilli’den İzlenimler: Ada değil Memleket…

  * Kitap tanıtım toplantısı bahanesiyle Türkiye’den gelen kırk yıllık arkadaşlarımla şahane 5 gün yaşadım Midilli’de. Eski ve yeni fotograf kareleri… Ragıp Duran Midilli, Ege’de Türkiye’nin hemen yanı başında kocaman bir ada. İzmir, Ayvalık ya da Dikili’den motorla en fazla 1 saatte ulaşıyorsun.   Benim Yunanca kitabımın tanıtım toplantısı için Midilli’de göçmenlerle çalışan Birarada Derneğinin davetlisi olarak adaya vardık. Yayıncım Yorgo Giannopoulos, ben ve Yiğit Bener, ‘’Selanik Sürgünü’’ kitabının Midilli’deki tanıtım toplantısında 23 Mayıs 2024 Ben 15-20 sene önce, birisi Türkiye-Yunanistan Defne Dostluk Derneği ile ikincisi mektepten arkadaşlarımla gezmeye Midilli’ye gitmiştim. Öyle turistik bir Yunan adası değil. Dağları tepeleri, yeşil vadileri olan güzel bir kara parçası. Son zamanlarda Türkiye’den günde 4-5 motorla yüzlerce turist geliyor. Ada halkı özellikle de esnaf memnun. Çünkü, ‘ ’Türkiye’den gelenler bize (Yunanlılara) çok benziyor. Alman, İngiliz ya da Fran

Ümit Kurt - Kanun ve Nizam Dairesinde / SOYKIRIM TEKNOKRATSIZ OLMUYOR!

  *Kurt’un son çalışması, bir çok yeni gerçeği belgeleriyle su yüzüne çıkarıyor. M.R.Mimaroğlu örneği,   sadece 1915’i değil günümüzü de açıklıyor.   Ragıp Duran   Tarih kitaplarının amatör bir okuru olarak, bizim kuşak, Kürt Meselesini İsmail Beşikçi’nin, Ermeni Meselesini de Taner Akçam’ın çalışmalarından öğrendi.   1915 Ermeni Soykırımı Araştırmalarının öncüsü olan Akçam’ın açtığı yolda ilerleyen tarihçi Kurt, bir önceki kitabında soykırımın Antep somutunda hem mikro analizini yapmış hem de yerel eşrafın (Aktörlerin) konum ve katkısını incelemişti.   Son çalışması olan ‘’Kanun ve Nizam Dairesinde’’ (Aras, 2023, Istanbul, 255 s.) ise, orta hatta üst düzey bürokrat Mustafa Reşat Mimaroğlu’nun (1878-1953) mesleki ve siyasi yaşamını irdelerken, 1915’in bürokrasi boyutunu sergiliyor. Kurt’un kitabını okurken altını çizdiğim bir kaç özellik var: * Akademik çalışmalarının bir bölümünü Kudüs’de gerçekleştirdiği için Kurt, 1915 ile Holokost   arasındaki benzerlik ve farklılıkla