Ekrem Dumanlı 11 Ocak tarihli Zaman’da ‘’Biraz insaf lütfen!’ başlığı altında benim yazıma (http://www.gazeteciler.com/zamanin-makasladigi-gulen-bolumleri-news10808.html ayrıca http://apoletlimedya.blogspot.com/2009/12/zamandan-sansurlu-le-monde-cevirisi.html) ve yazının yankılarına yanıt vermeye çalışmış. Dumanlı’nın metni Zaman’da ve Gazeteciler.com’da (http://www.gazeteciler.com/zaman-le-mondeun-yazisini-sansurledi-mi-news11159.html.)
Dumanlı, Zaman’daki yazının Le Monde’un tam metninin çevirisi olmadığını onun sadece özeti olduğunu söylüyor. Bu konuda bir sorun yok. Sorun şu: Le Monde’u okuyan herhangi bir kişi, sonuç olarak Fetullah Gülen Cemaatinin öyle pek de masum olmadığını, okulun salt eğitime hizmet etmediğini, mali kaynaklar dahil bir çok konunun müphem kaldığını…vs… anlıyor. Zaman’daki özet ise esas olarak bu okul hakkında son derece olumlu bir görünüm çiziyor. Yani Zaman’da yayınlanan yazı (özet çeviri, haber…adı ne ise) Le Monde’daki yazının ruhunu, özünü aktarmadığı gibi, bu özü tahrif ediyor.
İkinci olarak Duman, Zaman’daki yazıyı savunmaya çalışırken ‘(…) orijinal haberde geçen bazı kuşkucu iddialara yer ayrılıyor.’ diyor. Le Monde’daki yazıda Gülen Cemaati hakkında kuşkuya yol açacak 10 görüş/iddia/bilgi varsa, Zaman bunlardan belki de sadece ikisini, onları da içeriğini açıklamadan veriyor.
Nihayet üçüncü olarak Dumanlı, Gülen Cemaati aleyhindeki görüşlerin tümünün Le Monde’a ait olmadığını belirttikten sonra , ‘Le Monde, gazeteciliğinin gereği Gülen hareketine karşı olanların da görüşünü aksettiriyor’ diyor. Ben de yazımda zaten Le Monde’daki Gülen karşıtı görüşlerin farklı kaynaklara atfedildiğini yazmıştım. Ama kaynağı önemli değil, Dumanlı’nın açıklamasından şunu anlıyorum: Kim derse desin, Gülen aleyhtarı görüşlere biz yer vermeyiz!
Çıkmazdasınız bari israr etmeyin…Le Monde’un prestijini kullanmak istemişsiniz ama olmamış.
Özetti bahanesi geçerli değil. Çünkü özet, tam metnin ana ruhunu/özünü veren yazılara denir. Sizin yayınladığınız yazı, orijinal metinden cımbızla seçilmiş bazı bölümlerden ibaret. Olumsuz görüş ve bilgileri kesmişsiniz. Özetlerken bu kadar tesadüf olmaz, cümleleri bile yarıya kadar tercüme etmişsiniz mesela.(Yerel yöneticilerle temas var ama Komünist Belediyenin okula kuşkuyla yaklaşması yok).
Ayrıca soruyorum. Bu kadar önem verdiğiniz bir konuda neden sadece özetle yetiniyorsunuz?
Ekrem Dumanlı’ya bir öneri: Paris muhabirinin yaptığı özet çeviriyi/aktarmayı yayınladınız, okuduk. Çok teşekkürler. En kısa zamanda Le Monde’daki yazının tam metnini düzgün bir çeviri ile yayınlayabilirseniz, bu tartışmaya nokta koyabilirsiniz. Böylece Zaman’ın ne kadar insaflı bir gazete olduğunu da kanıtlarsınız. ‘Objektif olmak, hadiselere hakkaniyetle ve adaletle yaklaşmak’ için ayrıca da okurlarınızı bilgilendirmek için çok iyi öneridir benimkisi. Peşin teşekkürler.
Dumanlı, Zaman’daki yazının Le Monde’un tam metninin çevirisi olmadığını onun sadece özeti olduğunu söylüyor. Bu konuda bir sorun yok. Sorun şu: Le Monde’u okuyan herhangi bir kişi, sonuç olarak Fetullah Gülen Cemaatinin öyle pek de masum olmadığını, okulun salt eğitime hizmet etmediğini, mali kaynaklar dahil bir çok konunun müphem kaldığını…vs… anlıyor. Zaman’daki özet ise esas olarak bu okul hakkında son derece olumlu bir görünüm çiziyor. Yani Zaman’da yayınlanan yazı (özet çeviri, haber…adı ne ise) Le Monde’daki yazının ruhunu, özünü aktarmadığı gibi, bu özü tahrif ediyor.
İkinci olarak Duman, Zaman’daki yazıyı savunmaya çalışırken ‘(…) orijinal haberde geçen bazı kuşkucu iddialara yer ayrılıyor.’ diyor. Le Monde’daki yazıda Gülen Cemaati hakkında kuşkuya yol açacak 10 görüş/iddia/bilgi varsa, Zaman bunlardan belki de sadece ikisini, onları da içeriğini açıklamadan veriyor.
Nihayet üçüncü olarak Dumanlı, Gülen Cemaati aleyhindeki görüşlerin tümünün Le Monde’a ait olmadığını belirttikten sonra , ‘Le Monde, gazeteciliğinin gereği Gülen hareketine karşı olanların da görüşünü aksettiriyor’ diyor. Ben de yazımda zaten Le Monde’daki Gülen karşıtı görüşlerin farklı kaynaklara atfedildiğini yazmıştım. Ama kaynağı önemli değil, Dumanlı’nın açıklamasından şunu anlıyorum: Kim derse desin, Gülen aleyhtarı görüşlere biz yer vermeyiz!
Çıkmazdasınız bari israr etmeyin…Le Monde’un prestijini kullanmak istemişsiniz ama olmamış.
Özetti bahanesi geçerli değil. Çünkü özet, tam metnin ana ruhunu/özünü veren yazılara denir. Sizin yayınladığınız yazı, orijinal metinden cımbızla seçilmiş bazı bölümlerden ibaret. Olumsuz görüş ve bilgileri kesmişsiniz. Özetlerken bu kadar tesadüf olmaz, cümleleri bile yarıya kadar tercüme etmişsiniz mesela.(Yerel yöneticilerle temas var ama Komünist Belediyenin okula kuşkuyla yaklaşması yok).
Ayrıca soruyorum. Bu kadar önem verdiğiniz bir konuda neden sadece özetle yetiniyorsunuz?
Ekrem Dumanlı’ya bir öneri: Paris muhabirinin yaptığı özet çeviriyi/aktarmayı yayınladınız, okuduk. Çok teşekkürler. En kısa zamanda Le Monde’daki yazının tam metnini düzgün bir çeviri ile yayınlayabilirseniz, bu tartışmaya nokta koyabilirsiniz. Böylece Zaman’ın ne kadar insaflı bir gazete olduğunu da kanıtlarsınız. ‘Objektif olmak, hadiselere hakkaniyetle ve adaletle yaklaşmak’ için ayrıca da okurlarınızı bilgilendirmek için çok iyi öneridir benimkisi. Peşin teşekkürler.
Yorumlar
Bu durum, Türkiye'deki basının hala ilkesizliğini 'gururla' dünyaya deklare ediyor. Gazetecilik bölümü öğrencisi olarak utanıyorum açıkçası.
Birgün sizin deyiminizle "Mülksüzlerin Medyasını" kurmanın zamanı geldiğini avazımız çıktığı kadar bağıracağımızı umuyorum..
Serkan - Marmara Gazetecilik
Sonra, Zaman gazetesinde çıkan haberde az veya çok varolan eleştirel cümleleri haberin tamamını okumadıgınız icin bir guzel listelemissiniz 'al işte sansürcü Zaman bunları yazmamıs!' diye. Haklı veya haksız olabilirsiniz, ama gorus ve izlenimlerinizi resmen yanlıs bilgilere dayandırmıssınız. Çünkü yok dediginiz 4-5 cümle, neredeyse kelime kelime Zaman'da var. O da ortaya cıkmıs. Zaman'ı suçlayıp durdugunuz işin alasını siz yapmıssınız. Yani bir metni baglamından koparıp madde madde cümleleri sıralamışssınız. Çeviri yaparken, Le Monde'daki haberde 'kemalist elitler'in görüşü ve iddiaları olarak aktarılan 'ABD'nin Ortadoğudaki ve Asya'daki piyonu'vs. gibi ifadeleri de manipüle etmişssiniz.
Hala daha etik dersi vermeye çalışıyorsunuz. Medyaya etik dersleri vermekle ömür geçirmişsiniz ama şu konuda yazdıkça daha da batıyorsunuz. İyi bir muhabir olsaydınız, rakip gazetenizin İstanbul muhabiri tarafından atlatılmanın sancısını çekerdiniz. Yoksa mesele bu çekemememizlik midir?
Bu mudur Gazetecilik?
Herkese güzel bir atasözümüzü anımsatmak istiyorum: 'DOST ACI SÖYLER'.
Zaman Gazetesi'ndeki tartışmalarımıza konu olan makalede orijinal metinle kıyasladığımızda bazı eksikler var mı? Var. Çeviri de olsa, bir çeviride olması gerektiği gibi, kelimelerden, üsluptan tutun da fikirlere kadar orijinal metin eksiksiz bir biçimde aktarılmış, okuyucuyla paylaşılmış mı? Hayır. Yazılı bir metnin çevirisinden bahsettiğimizi unutmayalım; bu tür eksikleri mazur göstermemiz/görmemiz hiç kolay değil. Orijinal metni tarttığımızda 100 gr çekiyorsa ve tercüme metin ise 4 gr ya da 350 gr geliyorsa burada 'aktarımdan' başka birşey söz konusu değil midir?
Öte yandan 'equus' yorumunda demiş ki: "siz de sadece gormek istediginiz noktalari yansitmissiniz. iyi iyi bir noktaya bile deginmemissiniz. siz zamandan daha insafsizsiniz anlasilan."
Evet, Zaman Gazetesi'nin eminim ki -sadece bu haberle ilgili olarak söylemiyorum- pek çok iyi yönü, başarısı da vardır. Fakat, lütfen yorumlarımızı bıraktığımız bu blog sayfasının adını unutmayalım: 'Ragıp Duran'ın Medya Eleştirisi Blogu'... Bunun olumlu eleştiri mi olumsuz eleştiri mi olacağı ev sahibimize kalmış.
Aşağıdaki yorumlarıma geçmeden önce 'equus'a Zaman Gazetesi'nin de orijinal metinde 'yalnızca görmek istediği yerleri yansıtmış olduğunu' anımsatmak isterim.
Kaldı ki, Zaman Gazetesi eksiklerini, yanlışlarını görmesini sağladığı için Ragıp Duran'a teşekkür etmelidir. Ben böyle düşünüyorum. Müteşekkir olmalıdır çünkü, artık belki de başka şekilde fark edemeyeceği, gözünden kaçabilecek eksikliklerini fark ederek düzeltme şansı vardır! Böylece çok daha eksiksiz, çok daha güzel çalışmalar sürdürebilecektir. İstiyorsa tabi... Ben isterim; Zaman da bizim gazetelerimizden ve ben şahsen bu gazetemizi verilen emeğe değen, güzel bir gazete olarak görmeyi isterim.
Mesela TSK... Taraf Gazetesi'ne müteşekkir olmalıdır; eksiklerini gösteriyor diye. Böylece silahlı kuvvetlerimiz devasa yapısı içerisinde zamanla ortaya çıkması kaçınılmaz olan bir takım yanlış işleyişleri, eksikleri görme ve akabinde düzeltme imkanına kavuşmuştur ve bu imkanı ona sağlayan, birçoklarımızın TSK 'düşmanı' olarak düşündüğü Taraf Gazetesi'dir. Taraf Gazetesi sağolsun; bahsettiğimiz bizim silahlı kuvvetlerimizdir ve bu teşkilatı ihtiyacımız olan korunma ve diğer hizmetleri en iyi şekilde vermesi yönünde bence Taraf Gazetesi üzerine düşeni yapmaktadır.
Bu benzetmeleri çoğaltabiliriz. Ama aslolan birşey var ki, o da 'bize hatalarımızı gösterenlerin, eksiklerimizi yüzümüze vuranların aslında en iyi kalpli, en iyi niyetli öğretmenlerimiz olduğudur. Asıl amaçları bu olsun ya da olmasın. Bu benim fikrim.
Bu düşünceler ışığında son olarak şunu ifade etmek istiyorum: bence yapıcı eleştiri vardır... ve yapıcı eleştiri vardır. Yıkıcı eleştiri ya da olumsuz eleştiri zannettiğimiz şey de anlamayı bilen için yapıcı eleştirinin alasıdır.
Selamlarımla,
Emre Akçaoğlu
madem herkes atasozu hatirliyor bizde hatirlayalim dedik
Hocam size soyluyorum
istedigin kadar bilgi vermeye calis karsindaki kisi anlayabilecegi kadarini algilar
umarim bu sozumu su sozle anlarsiniz
kizim sana soyluyorum gelinim sen anla
neyse
hocam baska yazilarinizi sabirsizlikla bekliyoruz
basarilar