Ana içeriğe atla

ŞİŞMAN VE YÜZSÜZ İFRİT (*)

(www.İktidarsiz.com’da Nisan yazısı)

Hikaye doğru ise aç kalmış Amerika’nın nispeten kıytırık devlet üniversitelerinden birinin kampüsünde, cola ve bagel’la idare etmiş. Üniversite bitirmiş hatta sonra ‘Profesör’ olmuş. Ardından Istanbul’a gelmiş. Boğaziçi’ndeki akademisyen nomenklaturasına yeni bir makam eklemiş: Full-time ve part-time hocaların yanı sıra, ‘Some-time Prof.’ unvanını almış. Bir süre sonra Türkiye’nin en zengin şahsiyetlerinden biri oldu.

Sarışın kadınların bir kategorisi için Fransızca ‘Fausse Blonde /Vraie Conne’ denir. ‘Sahte Sarışın/Hakiki Gerzek’ anlamında. Bu galiba ‘Vraie Blonde/Vraie Conne’ familyasından. Ten rengi temelinde ayrımcılığa hele aşağılamaya herhalde hepimiz karşıyız, ama zeka ve dürüstlük konusunda aynı hassasiyeti göstermek zorunda değiliz galiba.



Girizgâhta bu hanımefendiyi hatırladım. Çünkü kendisini Türkiye siyaset dünyasına hediye eden (Acı Hediye) kahramanımızdan söz edeceğim. Bizim ‘İktidarsız’ bir süre dinlenip yeniden sahalara dönünce, hanımefendi Başbakanlık yaptığı dönemde, Rizeli bir başka eski Başbakan beyefendiye ‘Siz iktidarsızsınız’ demişti. ‘İktidara gelemezsiniz’, ‘İktidara gelecek siyasal gücünüz yok’ demek istemişti aslında. Türkçesinin kıtlığı siyasi-porno bir gafa neden olmuştu.

Allah -ya da kim uğraşıyorsa bu işlerle- kendisine uzun ömürler versin, ama bizim kuşağın siyasal biyografisinde çok uzun bir süre hepimizi olumsuzca meşgul edip (hapislerde, sürgünlerde, işsizlikte) adeta ideolojik olarak işgal eden fötr şapkalı şişman çoban eskisi, bir Amerikan kumpanyasının yerel yetkili bayiliği, barajlar kralı gibi kartvizitlerin yanı sıra Başbakan, ana muhalefet lideri sonra da Cumhurbaşkanı olarak hep var oldu. Ben ilkokuldayken Başbakan olan biri, ellimi aştığımda Çankaya’da oturuyorsa, hem bu memlekette hem de bu adamda bir anormallik var demektir. Mesela ben Fransa’da üniversite öğrencisi iken Bakan olanların çocukları şimdi bakan filan oldu. (Delors, Debre). Baba lakaplı bizimkisinin çocuğu olmadığı için herhalde, hâlâ buralarda. Şimdilerdeyse akil adam rolünde...

Meclis tutanakları ile gazete koleksiyonlarını karıştırsak nelerle karşılaşırız? Mesela, ‘Yollar yürümekle aşınmaz!’ deyişinin altında toplantı ve gösteri hakkı nasıl da küçümseniyor. İktidar söylemi tabii. Atıyorum, Konya’nın bilmem ne ilçesinin Aşağıkuyu köyüne bağlı Topraklı beldesi muhtarının karısının adını ezbere bilir diye överler bu adamı. Bir de 1961’den 2000’e kadar yeni adıyla Türkiye İstatistik Kurumunun yayınladığı bütün üretim miktarı rakamlarını bir çırpıda söyler derler. İnsan değil arşiv, hatta seyyar bilgisayar. Yani lap top...

‘Bu Meclis’te vatan haini Nazım Hikmet hakkında ilk kez siz olumlu bir söz etme cüretini gösterdiniz’ diyen yine kendisidir. Deniz Gezmişlerin asılmasını da hararetle destekleyenlerin elebaşıdır. ‘Bana sağcılar cinayet işliyor dedirtemezsiniz’ de onun CV’sindeki kanlı bir cümle.

Askerler darbe yaptığında fötr şapkasını bile alamadan sıvışıp gittikten bir müddet sonra Cumhuriyet gazetesinin de desteğiyle ‘Bir Bilen’ tahtına oturan, adını yeni kurulan partisine vermekten çekinmeyecek kadar egoist ve kariyerist bir et-kemik kümesi... Ulusal Ombudsman yapacaklardı ilk emekliliğinde. Kanun çıkmadı neyse ki...

Bir arkadaşım var, hayatında eline bıçak bile almamış, ‘30 yıldır haftada en az bir-iki gece rüyamda sırtıma roketatar alırım ya da elime makineli tüfek, imha ederim ben onu’ demişti bir keresinde. Hâlâ arada bir televizyonda göründüğünde ürtiker çıkartıyormuş arkadaşım. ‘Pişmiş kelle...’ dedi, sinirli bakışlarla. Sevindim, yalnız değilmişim. Siyasetin duayeni bu zat ise, bu bir ölçüdür.

Çok mu karamsarım? Türkiye televizyon manzarasında entelektüel tartışmaları Reha Muhtar ile Aysun Kayacı’nın esmeri yapıyorsa, Akil Adamlık da haliyle bizimkisine kalıyor... Bu adam iktidar ise, iktidarsız olmak için bundan daha iyi bir gerekçe olur mu?

(*) İfrit sözcüğü hakkında alıntı bir tanım (http://nedir.antoloji.com/ifrit/)
SuperMike
Bay, 89 Papua Yeni Gine

Hahhahh.. Basında, 'köşelerde', televizyonda ve şimdilerde giderek artan bir şekilde internette sıklıkla gördüğümüz bir yaratık türüdür... Habistir... Aptal insanların zihinlerini yiyerek beslenir... Onları azaba çağırır.. Onlar da koşarak giderler...
Kendisine mühlet verildiği için buna bir süre daha devam edecektir...Ama son demlerini yaşamaktadır. Mühleti biter bitmez, peşindekilerle birlikte 'başka bir ortamda' ağırlanacaktır. :)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cumhuriyet gazetesi de Türkiye Cumhuriyeti gibidir:

  Kadim iktidar sahibi ama Cumhursuz ve bağnaz!   * Atatürk’ün emriyle kurulan Cumhuriyet gazetesi 100 yaşına bastı. Mustafa Kemal Atatürk ve T.C için olduğu gibi Cumhuriyet gazetesi için de şimdiye kadar elle tutulur, ciddi, çok yönlü, eleştirel perspektifli akademik ya da mesleki bir yayın yapılamadı. Ragıp Duran Cumhuriyet gazetesi hakkında şimdiye kadar yayınlanmış çeşitli yayınların çoğunu okudum. Büyük bir kısmı tek yanlı bir Kemalizm güzellemesi şeklinde kaleme alınmış. Kuşkusuz 100 yıllık tarihinde bu gazetenin gerçekleştirdiği sınırlı sayıda da olsa olumlu siyasi ve medyatik etkinlikler yok değil. Mesela Yaşar Kemal’in Anadolu röportajları. Ya da CUMOK’un ilk baştaki girişimleri. Okay Gönensin’in taslağını hazırladığı Vakıf yapısı. Celal Başlangıç’ın Kürt bölgesi haberleri… Cumhuriyet gazetesi herhangi bir günlük gazete değil. Adı, tarihi, mülkiyeti, yapısı, yayın politikası büyük ölçüde Mustafa Kemal Atatürk ve Cumhuriyet rejimi (1923-2002)   ile neredeyse özdeş. Gaze

Midilli’den İzlenimler: Ada değil Memleket…

  * Kitap tanıtım toplantısı bahanesiyle Türkiye’den gelen kırk yıllık arkadaşlarımla şahane 5 gün yaşadım Midilli’de. Eski ve yeni fotograf kareleri… Ragıp Duran Midilli, Ege’de Türkiye’nin hemen yanı başında kocaman bir ada. İzmir, Ayvalık ya da Dikili’den motorla en fazla 1 saatte ulaşıyorsun.   Benim Yunanca kitabımın tanıtım toplantısı için Midilli’de göçmenlerle çalışan Birarada Derneğinin davetlisi olarak adaya vardık. Yayıncım Yorgo Giannopoulos, ben ve Yiğit Bener, ‘’Selanik Sürgünü’’ kitabının Midilli’deki tanıtım toplantısında 23 Mayıs 2024 Ben 15-20 sene önce, birisi Türkiye-Yunanistan Defne Dostluk Derneği ile ikincisi mektepten arkadaşlarımla gezmeye Midilli’ye gitmiştim. Öyle turistik bir Yunan adası değil. Dağları tepeleri, yeşil vadileri olan güzel bir kara parçası. Son zamanlarda Türkiye’den günde 4-5 motorla yüzlerce turist geliyor. Ada halkı özellikle de esnaf memnun. Çünkü, ‘ ’Türkiye’den gelenler bize (Yunanlılara) çok benziyor. Alman, İngiliz ya da Fran

Ümit Kurt - Kanun ve Nizam Dairesinde / SOYKIRIM TEKNOKRATSIZ OLMUYOR!

  *Kurt’un son çalışması, bir çok yeni gerçeği belgeleriyle su yüzüne çıkarıyor. M.R.Mimaroğlu örneği,   sadece 1915’i değil günümüzü de açıklıyor.   Ragıp Duran   Tarih kitaplarının amatör bir okuru olarak, bizim kuşak, Kürt Meselesini İsmail Beşikçi’nin, Ermeni Meselesini de Taner Akçam’ın çalışmalarından öğrendi.   1915 Ermeni Soykırımı Araştırmalarının öncüsü olan Akçam’ın açtığı yolda ilerleyen tarihçi Kurt, bir önceki kitabında soykırımın Antep somutunda hem mikro analizini yapmış hem de yerel eşrafın (Aktörlerin) konum ve katkısını incelemişti.   Son çalışması olan ‘’Kanun ve Nizam Dairesinde’’ (Aras, 2023, Istanbul, 255 s.) ise, orta hatta üst düzey bürokrat Mustafa Reşat Mimaroğlu’nun (1878-1953) mesleki ve siyasi yaşamını irdelerken, 1915’in bürokrasi boyutunu sergiliyor. Kurt’un kitabını okurken altını çizdiğim bir kaç özellik var: * Akademik çalışmalarının bir bölümünü Kudüs’de gerçekleştirdiği için Kurt, 1915 ile Holokost   arasındaki benzerlik ve farklılıkla