Apoletli Medya

  Medya yöneticiliği bir dizi mesleki ve teknik beceri ve yeteneğin yanısıra şeffalık, dürüstlük gibi karakterler de gerektirir. Medya organının yöneticileri, çalışanlarına ve okur/izleyicilerine karşı hesap vermeli, doğru/güvenilir/inanılır gerekçeler sunmalı. Susarak hiç bir sorun çözülemez. Ragıp Duran Mustafa Sağlamer benim hem Cumhuriyet gazetesinden meslekdaşım hem de Ali Sami Yen’den tribün arkadaşımdır. Adı lazım değil, yine Cumhuriyet’ten sıradan bir sayfa sekreteri bir aralar büyük yorumcu görünümde TV ekranlarında boy göstermeye başladığında garipsedim. Açtım telefonu, bu şahsı benden daha iyi tanıyan Mustafa’ya sordum: -Bu çocuk neyin nesi? Kimin fesi? Ne bu usta yorumcu havaları ? - Abi o biraz daha konuşmazsa Cumhurbaşkanı olabilir! Hiç unutmam Mustafa’nın bu repliğini. Dikkat edin, çevrenizde aslında çok vardır bu tiplerden.  Tavşan pisliği derler, ne kokar ne bulaşır. Susmaktır esas ilkeleri. Buda heykeli gibi devasa bir görünüm yaratmaya çalışır ama bir o k

  ·       Kapitalist çağda, piyasanın bin bir kuralı, yüz bir tuzağı varken, siz doğru dürüst gazetecilik/habercilik yapan bir medya organını yönetmek istiyorsanız bir çok özelliğe, niteliğe, kaliteye ve hakiki bir karaktere sahip olmanız gerekir. Ragıp Duran Matbuat (1831-1950) ve Basın (1950-1980) dönemlerinde özel sektör açısından bakıldığında sadece gazete ve dergiler vardı. Bu yazılı basın organlarını yönetmek pek zor değildi. Çok büyük sermaye ve yatırım gerekmeden de günlük gazete ya da haftalık mecmua çıkarılabiliyordu. Meselenin esası münderecat idi yani içerikti. Tayin edici olan yayın politikasıydı. Radyo (1923) ve Televizyon (1968)   ilk başlarda devlet inhisarı altındaydı. 1980’de başlayan medya döneminde, sadece özel sektöre bağlı radyo, TV ve bilahare İnternet devreye girmedi, gazetecilik/habercilikte yapısal sayılabilecek bir çok değişiklik gündeme geldi.   Bu değişikliklerin en önemlisi gazeteciliğin artık sıradan ve nispeten küçük bir zenaat olmak çıkıp önem