Ana içeriğe atla

BİZ NİYE MUTSUZUZ ? (*)


(*) Cumhuriyet gazetesinden Mustafa Kemal Erdemol’un Muhafazakarlaşma dizisi için yöneltilen sorulara yanıtlar. Bu yazı Cumhuriyet gazetesinin 25.08.2012 tarihli sayısında yayınlandı.

1)Sizce Türkiye'de muhafazakarlaşma hayatta nasıl tezahür ediyor? 
Muhafazakarlaşma Türkiye’de bir süredir, en çok, önce siyasal sonra toplumsal/kültürel hayatta,  sağcı, gerici  fikirlerin dini değerlerle birlikte  yüceltilmesi şeklinde tezahür ediyor. Teorik/akademik
bir deyim olan muhafazakarlaşma adı altında, kişisel, toplumsal ve siyasal özgürlükler,‘ayıp’, ‘günah’, ‘yasak’  olarak ilanediliyor, algılanıyor ve uygulanıyor. Solculuk, demokrasi, estetik, sanat,
düzen karşıtlığı  kargılanıyor.Muhafazakarlık, egemen ideoloji haline geldikçe,  küreselleşmenin neo-liberalizmiyle birlikte ‘tekfikir’ olarak yerleşmeye çalışıyor.

2) Muhafazakarlaşma en çok da "öteki"ler için tehlike yaratıyor;
Türk, erkek, Sunni olmayanlar için... Bu durum azınlıkların
yaşamına nasıl yansıyor? Nelerle karşılaşılıyor mesela? Bunlara karşı nasıl bir
varlık sürdürme yöntemleri geliştiriliyor?
Türkiye aslında Osmanlı’dan bu yana, yani öz tarihi itibarıyla zaten sağcı/muhafazakar
bir toplum.  Osmanlı dönemindeki çokrenklilik de,  1923’ün jakoben  ütüsüyle bastırılınca, azınlık kavramı büyük ölçüde değişti, genişledi, çoğaldı. TMS tabir edilen ‘Türk Müslüman Sünni’lerin,
-bunların da erkeklerinin – dışında kalan herkes azınlık haline getirildi. TMS olmayanlar, yasalarda yer almamasına rağmen, TSK’da yükselemiyor, Bakan ya da üst düzey bürokrat olamıyor. Oluyorsa da kendisini mutlaka, olmadığı halde, TMS olarak gösteriyor. Bu yurttaşların devletle ilişkileri belki de o kadar önemli olmayabilir, ama komşunun ‘Biliyor musun Hüseyin Beyler aslında Ermeniymiş!’
tepkisi/refleksi  nefret söyleminin hatta linç kültürünün masum görünümlü ilk sözel fişeği  oluyor. TMS olmayanlar ve olmadığını alenen ilan edenlere, bu toplumun büyük bir kısmı vebalı gözüyle bakıyor. Ne de olsa bugünkü hatta Cumhuriyet sonrası dönemin neredeyse tüm zenginlerinin  varlık kaynağı, bu TMS olmayanların mallarına el koymakla sağlanmamış mı?  Bu durumda TMS olmayanlar ya mecburen TMS’ymiş gibi davranıyor bazen de hakikaten TMS oluveriyor. TMS olmayan Türkiyelilerden  Süryaniler gibi İsveç’e göçediyor. Ermenilerin Fransa ya da ABD’ye, Musevilerin İsrail’e, Rumların  Yunanistan’a, Kürtlerin de ‘Kuzey Irakça’ konuşulan bölgeye  göçtükleri gibi… 
Azınlıkların varlıklarını sürdürme yöntemleri, ‘Sayın Başbakanımıza teşekkür eder hürmetlerimizi arzederiz’  şeklinde somut ifadesini buluyor. Dini, kültürel, toplumsal hatta siyasal ritüellerini açık bir şekilde, yasal ve meşru olarak uygulamaya koyamadıkları için bunu gizli bir şekilde yapmaya çalışıyorlar. 

3) Muhafazakarlaşma dendiğinde sizi en çok rahatsız eden nokta nedir?
Muhafazakarlaşmada en rahatsız edici yan, bu ideolojinin/politikanın hayatla, zaman ve mekanla çelişmesi ayan beyan ortada  iken, kimilerinin maddi manevi çıkar, algı sapması, cehalet,  topal
bilinç gibi çeşitli nedenlerle, ‘ağır ol da Molla desinler’ uslubunda, hala muhafazakarlığı matah bİr meta/araç olarak  görmesi ve göstermesi. Bizdeki muhafazakarlığın laiklik karşıtı olması da, dinsel gericiliğin, feodal  algıların hala ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor. Bir de muhafazakarlığın, modası geçmiş, ruhen yaşlı, fiziken sakat bir görünümü olmasına  rağmen, binbir ekononomik-mali ve ideolojik atraksiyonla muhafazakarlığın,  kapitalizmin  vazgeçilmez bir aksesuarı olduğunu savunanların  (Huntington/Fukuyama),  1789 ya da 1968 yıllarından neden bu kadar çok korktuğunu ve nefret ettiğini  görmek sevindirici.     

4)Sizin yaşamda muhafazakarlığa çarptığınız, tanık olduğunuz anlar var mı?
2012 Türkiye’sinde yaşadığınız zaman, belki özel alanlarınız (Ev ve yakın arkadaşlarınızın mekanları)  ve siyasi/ideolojik  olarak ‘TSM free ‘alanlar (Solcu, devrimci, Kürdi, Ermeni…vs… siyasi mekanlar)hariç,  kentte köyde, iş yerinde sokakta, 24/24, 7/7, 365/365 muhafazakarlıklarla karşı karşıya ve baş başayız. Türkiyeliler çok uzun bir zamandır her an muhafazakarlığın  tanığı ve mağduru olmuşlardır. Biz niye mutsuzuz sanıyorsunuz ki? ’ Ne mutlu muhafazakarım diyene!’ resmi slogan/leitmotif olmuş durumda. 




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kemalizm’de Hyper Enflasyon

  * İçeriği pek muğlak, dün-bugün-yarın her derde deva olarak önerilen, dev heykel ve portreleri ile tahayyülümüzü baskı altına alan zihniyetin etraflı bir yapı sökümüne ihtiyacı var.   Yerine cazip, çağdaş, popüler yeni bir siyasi-toplumsal proje lazım. Ragıp Duran Sayıları giderek azalsa da Türkiye’ye gelen yabancılar/turistler bize en çok şu soruyu soruyor: ‘Sizde neden her yerde Atatürk heykelleri, posterleri, portreleri var?’. Biz belki içeriden bakıp anlayamıyoruz ama başka ülkelerle kıyaslama yapınca Türkiye’deki Atatürk tutkusunun ne kadar yaygın, ne kadar güçlü olduğunu saptayabiliriz. Her devletin saygıdeğer bir kurucu babası, sevgi ve minnetle anılan askeri ya da siyasi bir lideri tabi ki var. ABD’de G.Washington, SSCB’de pardon Rusya’da V.I.Lenin, Çin’de Mao Zedung, Kore’de Kim Il Sung, Fransa’da De Gaulle… Ama bu ülkelerin hiç birinde lider kültü bizdeki Atatürk düzeyinde değil. Bir başka çelişki d...

Şahin Alpay’ın Anıları / İlginç ve Zengin bir Hikâye ama…

  * 70’lerde Maocuların idolü sonraları Cemaatin kendi deyimiyle sosyal liberal yazarı başarılarını, düş kırıklıklarını, pişmanlıklarını kaleme almış. Parlak bir öztanıtım broşürü, zengin bir özkutlama kataloğu. Ragıp Duran   En eski ünvanı ‘’Maoculuğu Türkiye’ye getiren Adam’’ olan Alpay, Lejand yayınlarından çıkan 564 sayfalık anılarının birinci cildinde son 80 yılın Şahin Alpay’ını biraz da o dönemleri anlatıyor. Alpay, benden 10 yaş büyük. O, Aydınlık’tan ayrıldığı yıllarda ben yeni yeni PDA’cı oluyordum. 70li yılların başında Şahin Alpay ve Halil Berktay bizim için hareketin en önemli ideologları ve gerçek birer devrimci aydındı. Kendisini çok az tanırım. Ama bilgisi, kültürü, çalışkanlığı, içtenliği ve dürüstlüğü konusunda sanırım kimse olumsuz bir yargıda bulunamaz.     Kitap piyasaya çıktığında, Medyascope, Apaçık Radyo ve Serbestiyet’de anılar hakkında yayınlanan söyleşileri izledim. Cazipti. Ancak kitabı okuduktan sonra bu mecralarda söyleşi...

Çekingen Liberalin Tabu Altındaki Trajik Yenilgisi

  Prof. Hanioğlu/ Atatürk – An İntellectual Biography * Atatürk hakkındaki ilk eleştirel biyografi olma şansı varken, ‘’şeytanî kurucu unsur 1915’’in yanı sıra Pontos, Kürtler, Aleviler gibi tayin edici konuları, resmi tabuya uygun ve kasıtlı bir şekilde susarak geçiştiren Hanioğlu, yumurtasız omlet uzmanı olmuş.   Ragıp Duran Şükrü Hanioğlu’nun ‘ ’ Atatürk - An Intellectual Biography ’’ https://nes.princeton.edu/publications/ataturk-intellectual-biography    kitabını yeni bitirdim. 2011 yılında Princeton University Press’den yayınlanan eser 273 sayfa. Bağlam yayıncılık 2023 sonunda yani İngilizce orijinal versiyonun yayınlanmasından 12 sene sonra aynı başlık altında aynı yazarın Türkçe kitabını piyasaya sürdü. https://baglam.com/home/book/ataturk   Türkçe kitap 1024 sayfa! Ben Türkçe kitabı okumadım ama her iki dildeki versiyonları okuyan akademisyen bir arkadaşım, Türkçe baskının orijinal kitabın çevirisi olmadığını, Türkçe baskının çok daha zengi...