Ana içeriğe atla

GAZETECİYİ KİM TUTUKLAR? KİM KULLANIR?

• Taraf gazetesi ‘Balyoz Harekatı’ çerçevesinde TSK tarafından tutuklanacak ve kullanılacak gazetecilerin listesini yayınladı. Neden yanlış? Üstelik Taraf’ın tek yanlışı bu mu?

Taraf gazetesi ‘Balyoz’ Harekatı çerçevesinde yayınladığı ‘belgelerden’ birinde, TSK planı uyarınca tutuklanacak gazeteciler ile yararlanılacak gazeteciler listesi yayınladı.
Taraf, bir kez daha, kendisine yayınlanmak üzere iletilen bir dosyayı, içeriğini doğru dürüst incelemeden, gazetecilik mesleğinin şart koştuğu denetlemeleri yapmadan, haberde adı geçen kişilerin görüş ve onayını almadan, itham edilen kişilere danışmadan, onlara söz hakkı vermeden, olayların tarihsel boyutunu hatırlatmadan, yayınladığı bilgilerin inanılır/güvenilir olduğuna bakmaksızın olduğu gibi yayınlıyor. Taraf, böylelikle temel uğraşının gazetecilik olmadığını ısrarla vurgulamış oldu.
Taraf’ın, yayın hayatına atıldığından bu yana, kamu çıkarını savunmak, okuru olup bitenden doğru, çok yanlı, inanılır, güvenilir ve hızlı bir şekilde haberdar etmek, iktidarlara karşı yurttaşların hak ve görüşlerini savunmak gibi bir kaygısı olmadı. Taraf, Türkiye’de bir süredir keskinleşen, siyasi iktidar/askeri iktidar arasındaki siyasi-ideolojik mücadelede bir tarafın sözcülüğüne soyunmuş durumda. Hep aynı kaynaktan gelen bilgi ve belgelerle hep aynı hedefe vurmak gazeteciliğin değil, siyasal tarafgirliğin bir işlevi. Gazetecilik, tüm iktidar odaklarına karşı eşit uzaklıkta durarak, kamunun, toplumun, yurttaşın tarafını tutarak uygulanan bir meslek. Çeşitli eleştirilere rağmen, ‘Paşasının Başbakanı’ manşeti hariç, AKP iktidarını eleştirmeye yaklaşmayan; 1 Mayıs şiddeti hariç polis teşkilatına toz kondurmayan Taraf, F tipi örgütlenme konusunda da kitap ilanları dışında ses çıkarmadı. Taraf, gazetecilik yapmıyor. Taraf, bir Taraf’ın sözcülüğünü yapıyor.(Bu konuda ayrıntılı bir analiz için bkz. http://apoletlimedya.blogspot.com/2009/06/tarafin-belgesibelgenin-taraflari.html)

Şahsen ben, siyasi ve ideolojik olarak, Taraf’ın , TSK’nın, darbe heveslilerinin anti-demokratik, faşist ya da faşizan eğilim,irade ve planlarını teşhir etmesini son derece önemli ve olumlu buluyorum. Taraf, TSK’nın özellikle de egemen medya nezdindeki dokunulmazlığının zayıflamasına büyük ölçüde katkıda bulundu. Siyasi ve ideolojik tercihler, mesleki ilkelerin çiğnenmesi için haklı bir gerekçe oluşturamayacağı gibi, Taraf’ın TSK’ye karşı yürüttüğü muhalefet, bağımsız/demokratik bir cephenin mücadelesinden çok, TSK’nın siyasi rakiplerinin yürüttüğü bir mücadelenin parçası olarak göründüğü için rahatsız edici. Taraf, TSK’ya karşı verdiği ‘bağımsızlık, demokrasi ve özgürlük mücadelesini’ AKP’ye, Emniyet Teşkilatına, F tipi örgütlenmeye karşı da verebilse, yani bir iktidar adına bir başka iktidara karşı çıkacağı yerde, kamu/toplum/yurttaş adına tüm iktidarların karşısında durabilse, herhalde kimsenin söyleyeceği bir şey olmaz.
Taraf’ın genel yayın politikasına da, TSK’yı tek hedef seçmesinin dışında bir itirazım yok. Benim karşı çıktığım, Taraf’ın gazetecilik tarzı. Daha doğrusu gazetecilik olarak nitelenemeyecek yayıncılık anlayışı.
Son bir örnek: Taraf, Islak/Kuru İmza kahramanı Albay Dursun Çiçek’in 10 Kasım günü Genel Kurmay Başkanı ve Kuvvet Komutanlarıyla karargâhda öğle yemeği yediğini yazmıştı. Genel Kurmay bu haberi tekzip etti. Taraf da, tekzibe cevaben ‘Biz haberimizin arkasındayız. Bekleyin göreceksiniz’ dedi. Bu cevap bile başlı başına sorunlu. Garip. Bir gazete haberini doğrulayacaksa, tekzibi tekzip edecekse, böyle davranmaz. Haberini doğrulayacak bilgi, belge, tanıklık ya da fotograf yayınlar. Olay kapanır. Neyi bekleyeceğiz? Neyi göreceğiz? Reklamcıların ‘Teasing’ yöntemi ile vakit mi kazanıyorsunuz?
Benim bu gazete çevresinden edindiğim bilgiye göre, Taraf’ın bazı bilgi ve belge kaynakları var. (Her gazetenin vardır). Bu kişi, kişiler ya da kurum (lar), gazeteye yayınlanması amacıyla zaman zaman dosyalar gönderiyor. Dosyayı içeren zarfın üzerindeki adresdeki isme de ‘Sedat Simavi Gazetecilik Ödülü’ veriliyor. Ödülün doğru adı ‘Yurtiçi Kargo Alıcı Ödülü’ olması lazım aslında. (Bu arada reklam olmasın ama Yurtiçi Kargo şirketinin yurtdışı hizmetleri olduğunu da hatırlatalım).
Neyse dosya geliyor, yazı işleri tarafından şöyle bir inceleniyor, Genel Yayın Politikasına ve esas olarak politik çizgiye uygunsa, çok fazla ayrıntı üzerinde durulmaksızın manşete ya da sürmanşete çekiliyor. Yazıcıoğlu’nun helikopteri ile NTV’nin telefonları meselesinde basit bir GMT saati hatasının dışında siyasi kasıt vardı, ayrı bir mesele. Haberi yapan muhabirin BBP kökenli eski bir Aksiyon dergisi çalışanı olduğunu da bu camiada bilen biliyor.
Dursun Çiçek’in öğle yemeği haberinde, belli ki, yazı işleri biraz daha ayrıntı, somut, ikna edici bilgi, destek istemiş kaynaktan. Ama kaynak ‘Şimdi bunu yayınlayın arkası gelecek’ demiş. Bu güvenceye inanıp yayınlamışlar. Islak/kuru imzada da benzeri bir süreç yaşandı Taraf’da.
Bu ne demek? Bu durum, Taraf’ın Genel Yayın Politikasının sanıldığı gibi Ahmet Altan ve gazetedeki çalışma arkadaşları tarafından saptanmadığını gösteriyor. Çünkü, Taraf’da ne zaman ne yayınlanacağına Altan ve ekibi değil, o ünlü belge kaynağı karar veriyor. İşte ben bu yüzden Taraf gazetecilik yapmıyor, başka bir şey yapıyor diyorum. Üstelik Taraf’ın yapısı, maddi ve mali durumu itibarıyla da bu belge kaynağını rededebilecek konumda değil. Gazetecilik bağımsızca yapılan bir meslektir. Ulak, aracı ya da sözcü olmak için ise bağımsız olmaya ihtiyaç yoktur.
Ödüllü ‘gazeteci’, bu tarzı savunurken’ Emin Çölaşan’ın da Minik Kuşu vardı’ diyor. Ne güzel itiraf değil mi? Biz çünkü teoride ve pratikte, İletişim Fakültelerinde, Cemiyet ve Sendika toplantılarında, her zaman her yerde örnek ve ideal gazetecilik olarak Emin Çölaşan tarzını öneriyoruz!
Gelelim Taraf’ın son ‘Balyoz’ operasyonuna. Askeriye cihetinden gelen ilk tepki ve yankılara göre bu belgenin gerçekliği tartışma konusu değil. Yine de Taraf, gerekli denetimleri yapmadan yayına verdiği için, belgelerin niteliği konusunda tartışma var: Seminer belgesi ya da darbe hazırlık planı. İçeriğin de bence tartışılacak bir yanı yok. Tek kelime ile felaket. TSK adına, ister seminer belgesi olsun ister harp oyunu senaryosu olsun, TSK’nın zihin ve eğilim haritasındaki militer faşist nitelikleri su yüzüne çıkarıyor.
Gazeteci listelerine gelince:
Bu listelerin yayınlanması çeşitli açılardan sakıncalı.
Mesleki ve teknik olarak, listede adı geçenlerin görüşü, onayı olmadan yayınlamak yanlış bir şey. Üstelik de Ruşen Çakır’ın da haklı olarak belirttiği gibi, bu listeleri yayınlayan TSK’nın bizatihi kendisi de değil, bir gazete. Yani bir gazete kendi meslekdaşlarını ihbar ediyor ya da övmeye çalışıyor.
TSK’nın aklı, gazetecileri hapsedilecekler/kullanılacaklar diye iki kümeye bölebilir. Listeleri yayınlayan Taraf’ın böyle bir kategorilendirmeyi kabul etmesi mümkün değil. Ama yayınladığına göre, Taraf da, kendi yandaşlarını TSK adına hapise gönderip mağdur konuma sokmayı, hemfikir olmadığı meslekdaşlarını da ordu yanlısı gösterip karalamayı (Hem de TSK’nın çamuru ile) uygun bulmuş.
Bizde gazetecilik, ezelden beri iktidarla ilintili olduğu için,(İlk gazeteyi Saray çıkarttı, ilk gazeteciler maaşlı memurlardı, gazetelere kağıdı hükümet tahsis etti, bugün hâlâ Sarı Basın kartını Başbakanlığa bağlı bir kurum veriyor, bugün hâlâ gazetelerin birinci sayfası Ankara yani devlet haberleriyle kotarılıyor…vs…) gazetecileri övme ya da karalama, sınıflandırma işlevi de iktidarın görev ve yetki alanı içinde telakki ediliyor. Oysa ki, gazetecinin en önemli hakemi okur olmalı. Ne var ki, resmi ideolojinin egemenliği o denli yaygın ve güçlü ki, okur da, hiç olmazsa okurun önemli bir kısmı da, iktidar gibi düşünüp bu tür sınıflandırmaları kabulleniyor. Devlet Baba bizden iyi bilir!
Hoş, bu konuda çoğu gazeteci de, bu toplumun içinde yaşadıkları için olsa gerek, listeleme, sınıflandırma, bölme anlayışına ilke olarak kesin bir şekilde karşı çıkmıyor. Garipsedim mesela, Umur Talu, ‘Ben zaten her zaman iktidarlar tarafından dışlandım’ mealinde bir yazı yazmış. Kadri Gürsel, bunları ciddiye alıp çok kızmış. Kızmakta haksız değil ama… ‘Hapislik’ gazeteciler, genelde memnun görünüyor. Kullanılacak gazeteciler ise infialde. Tıpkı Balyoz Darbesinin Başbakanı Rifat Hisarcıklıoğlu gibi…
Gazeteciyi değerlendirecek olan okurdur, demiştim. Kuşkusuz bir gazeteci, meslek örgütünde meslekdaşları tarafından, akademilerde de iletişim araştırmacıları tarafından da değerlendirilir, eleştirilir ve çalışmaları yorumlanabilir. Siyasi ya da askeri iktidar ise, gazeteciyi, kaçınılmaz olarak, kendisiyle ilişkisinin niteliği temelinde ele alıp değerlendirecek/sınıflandıracak.
Bizdeki sıkıntının sebebi şu: Yakın zamana kadar gazetecilerin büyük bir çoğunluğu devlet ve hükümet yanlısı idi ya da devlet ve muhalefet partisi yanlısı idi. Bu açıdan, devlet bakımından gazetecileri sınıflandırma konusunda bir sorun yoktu. AKP iktidarı ile birlikte iktidarlar çoğaldı. Hem devlet iktidarı ile hükümet büyük ölçüde ayrıldı, ikileşti hem de siyasi iktidarla askeri iktidar iki farklı odak haline geldi. Bu bölünme/ayrışma, haliyle, medyaya da yansıdı ve gazeteciler de siyasi iktidar yanlısı ya da askeri iktidar yanlısı olarak konumlandılar ya da konumlandırıldılar. Oysa ki gazeteci, tüm iktidar odaklarına eşit uzaklıkta durmalıydı. Olmadı!
İşin kötüsü, bugünkü bölünmede, yani siyasi iktidar yanlıları ile askeri iktidar yanlıları arasındaki kapışma, her iki tarafça da, demokrasi mücadelesi olarak gösteriliyor. AKP yanlısı gazeteciler, milli irade, seçimle işbaşına gelmiş hükümet, demokrasi söylemiyle kendilerini aklamaya çalışırken, TSK’yi savunmaya çalışanlar da laikliği korumak, hukuk devleti ve yine demokrasi adına mücadele veriyor.
Halbuki herkes biliyor ki, her iki kesim de, çatışan iki iktidar odağının görüşlerini/konumlarını savunuyor.

Yorumlar

araratgresor dedi ki…
Hocam çok zor bir konunin içinden çıkmayı başarabılmışsınız ancak yine de Taraf cenahının zamanlama eleştirisine hazır olun...
Adsız dedi ki…
Velev ki belgeleri bizzat Fethullah Gülen postalıyor olsun Taraf'a, bu belgeleri yalanlamadan sızdıranların peşine düşen bir Genelkurmay var bu ülkede.

buna rağmen biz kalkmış adeta neden Balyoz'u deşifre ettin diye Taraf'ı suçluyoruz.

bu ülkenin tarihi yeniden yazılıyor, siyaset kavramı yeniden şekilleniyor.

Taraf'ın bütün haberlerini yalanladılar. Lakin Başbuğ Paşanın da ifade ettiği üzere "Malesef bilgi çağındayız."

ben bu ülkede yaşayan insanların Tarafa çok şey borçlu olduğunu düşünüyorum.

İsmi deşifre edilen yazarlar da artık adımlarını dikkatli atarlar, postal yalakası olmaktan vazgeçerler belki.

bir gün darbe sevdasıyla yaşayan tüm tetikçi kalemlerin hakettikleri yargılamayı da görürüz umarım.
Adsız dedi ki…
Sedat Simavi Ödülünü, Mehmet Barasu herhangi bir dosyaya dayanmayan bir haberle almıştır. Pimi çekilmiş bomba haberinde tek bir dosya hatırlamıyorum, tanık erlerin sözleri dışında.

Bu konuda bir düzeltme yapmayı düşünür müsünüz?

Ayrıca, Adsız'ın dedikleri de son derece doğru.
Adsız dedi ki…
TSK'nın gazeteci andıçları da ilk kez yayınlanmıyor bu ülkede. İlk kez yayınlayanlara kızdığınıza şahit oluyorum ve şaşırıyorum.
t_okan dedi ki…
tarafın tarafından şüphe etmiyorum Türk devleti,ordusu ve milletine karşı tarafta!..
Benden başka kimse tarafın taraflılığından bahsetmiyor mu diyordum bu blog aleminde ama buldum şükür.
Balyoz'a katılanlara cevap geldi bugün Allah Allah nidaları kulaklarınıza vursun hain yalancı islamcılar!

sizi de blogroll listesine ekliyorum blogumda;)
elfin kaşıkçıoğlu dedi ki…
bu belgeleri fethullah gülen'in göndermesi başlı başına bir felaket, fethullah gülen'in sıfatı ne, titri ne? fethullah gülen'in tek bir sıfatı varsa o da cemaat liderliğidir. yoksa memleket yönetiminde hangi sıfatla, ne hakla söz sahibi oluyor veya ediliyor? ne cüretle tsk ve iktidar arasındaki çekişmeye direkt müdahil olabiliyor, yönlendirme yapıyor? ya bu adam neden ülkenin başına bu tebelleş oldu biri açıklasın allah'ın adını verdim.
malumafatrus dedi ki…
sizinle aynı görüşte olmayanların yorumlarının da adsız şekilde yazılması benim nezdimde mevcut durumun en iyi fotoğrafı.
Adsız dedi ki…
Taraf'ın geçmişte ortaya çıkarmış olduğu şeyler olabilir, ancak şu anda tam anlamıyla sosyal mühendisliğe soyunmuş durumdalar. Sizin yazınızın ilk kısmında yazdığınız da ona tekabül etmektedir. Olmayan olayları--bir kısmında benim şahsen hazır bulunduğum bazı ortamlarda hiç olmamış şeyleri-- olmuş ya da söylenmiş haber gibi yayınlayıp duruş yaratmaktaki çabalarını göstermişlerdir. En üzüldüğüm ise içindeki kadroda çok sağlam olduğunu düşündüğüm insanlar olması. Sosyal mühendisliği tarih hiç bir zaman iyi yazmadı ki onları yazsın?

Sizin söylediklerinize ek olarak, Taraf yazarı Sevan Nişanyan'dan okuyun: http://nisanyan1.blogspot.com/2010/01/kelimebaza-ne-oldu.html

Ben darbe karşıtıyım. Ama Taraf karşıtlığının da darbe taraftarlığı gibi algılanmasında da bıktım. Herkesi bir "taraf"ta mı kutuplaştıracağız yani?
Free Siyaset dedi ki…
Taraf birçok kez çuvalladı ve aslında demokrasi meraklısı değil arkalarında duran güce 'kalemşör' oldukları inancı yaygınlaştı. Analiziniz bu anlamda oldukça yerine tespitler içeriyor...
direnis dedi ki…
Taraf gazetesi TSK karşıtı değil bilakis yandaşıdır, yaptıkları şey vasat altı, sıradan, mantıkdışı antitezlerle TSK nın vasatta gezinen tezlerini güçlü göstermektir başka da birşey değil... Sanki Fetullah Gülen güçsüz bir TSK yı tercih edermiş gibi bir algı oluşuyor memlekette, külliyen hatalı... Komünizmle Mücadele Dernekleri'ni unutmayın, Kenan Paşa'nın kuyruğunda değil miydi kendisi?
novascotia dedi ki…
evet, taraf'ın yaptığının sosyal mühendislik olduğunu söyleyen benim.
benden önceki adsız yorumu üzerine yazılanları görmemiştim ve şimdi görünce yazıyorum tekrar. diğer yorumlara da baktım, hala taraf'ı suçlamayı genel kurmay'ı suçlamamak olarak alan bir güruh var anlaşılan. işte sosyal mühendislikten, duruş oluşturmaktan kastım da buydu zaten.
"yapana değil de yayınlayana laf edilmesine hayret etmek..." buna da manipulasyon deniyor. tek silah bu. oysa burada çok ciddi bir gazetecelik etiği tartışılıyor. konu "ne" (yani bir şeyi açığa çıkarmaya uğraşmak) değil onu yaparken "nasıl" yapıldığı sorusu... taraf kaç kere rezil etti kendini. çok yazık. ve bu konuda neden sosyal mühendislik derseniz, taraf'ın yaptığı bal gibi foucault'nun governmentality örneğidir. bir maşa.
Adsız dedi ki…
"Velev ki belgeleri bizzat Fethullah Gülen postalıyor olsun Taraf'a, bu belgeleri yalanlamadan sızdıranların peşine düşen bir Genelkurmay var bu ülkede."

Niye var sizce? Çünkü belge sızdırmak herhangi bir kurumda hoş görülecek birşey değildir.

"buna rağmen biz kalkmış adeta neden Balyoz'u deşifre ettin diye Taraf'ı suçluyoruz."

Balyoz deşifre edilmedi Taraf'ça. Taraf,kendisine gönderilen belgeleri yayınladı.

"bu ülkenin tarihi yeniden yazılıyor, siyaset kavramı yeniden şekilleniyor."

Akıl biraz başında olan her insan buna karşı çıkar.

"İsmi deşifre edilen yazarlar da artık adımlarını dikkatli atarlar, postal yalakası olmaktan vazgeçerler belki."

Tam olarak karşı çıkılan da bu: birilerini yaftalanmasına zemin hazırlamak.Size göre önkabul haline gelmiş birşeyi yayınlayarak bu yazarları zan altında bıraktılar.

"bir gün darbe sevdasıyla yaşayan tüm tetikçi kalemlerin hakettikleri yargılamayı da görürüz umarım."

İnsanların belli bir plan içinde gönüllü olarak yazı yazdıklarını kanıtlayamadan kimseyi yargılayamazsınız.Bu ifade özgürlüğüne aykırıdır.

Sizin şu düşünce tarzınız Türkiye için en zararlı mantıklardan biri.Ya darbeci ya değil diye bir ikilem olamaz.

Demokrasi adına konuştuğunu iddia edenlerin gerçekten demokrasi ruhundan nasiplenmesi gerekiyor.
Adsız dedi ki…
Sn. Duran yazılarınızı yıllardır takip ederim bu yazıdada gerçekten meseleyi ortaya koyuş açınız gazetecilik ilkeleri açısından ders niteliğinde.Ancak şunuda unutmayalım ki "taraf" ciddi bir okuyucu kitlesine sahip ve bu kitlede oldukça heterojen bir kitle.Gerek sol okur gerek muhafazakar okur ve gerekse de kürt okur "taraf"ı izliyor.Bu da "taraf"ın söylediğiniz yanlışlarına rağmen her kesim de
dikkatle izlendiğini gösteriyor.Bence bunun nedenini sorgulamak daha önemli çünkü bu durum bize basında ciddi bir boşluk olduğunu gösteriyor.Meseleye bir de bu açıdan bakmak gerekir diye düşünüyorum.
Cuntacılara ilişkin tüm haberlerde Taraf'a kızıldı. Neden? Birtakım yanlışlar yapıyor olabilir, ama terazide doğru mu ağır basıyor yanlış mı ona bakmak bence önemli. Doğru ağır basıyorsa vurgu doğrulara yapıldıktan sonra yanlışları eleştirilebilir. Yanlışları öne çıkarılıyorsa, doğruları önemsenmiyor demektir, bu da Taraf'ın karşısında, başka yanda taraf turmak demektir.
Kuşkusuz ideal bir gazetecilik vardır (dünyada uygulayan var mı?). Bütün gazeteler bu açıdan değerlendirilirken Taraf da değerlendirilirse doğrubir iş yapılmış olur. Ama ideal yalnız Taraf göz önüne alınınca anımsanıyorsa yanlış yapılmış olur. Türkiye'de hiçbir gazetenin ideal olduğunu, hatta yanına yaklaştığını söyleyemeyiz. Ancak, cunta karşıtı, demokrat, laik, toplumcu bir kişi olarak Taraf'ın yaptıklarını çok önemsiyorum.
Ragıp Duran, değer verdiğim bir gazetecidir. Kuşkusuz eleştirilerinde haklılık payı vardır. Ancak yazıda eleştirisi Taraf'ı neredeyse tümden karalamaya dönmüş, başka deyişle yalnızca Taraf'a çok kızanları sevindirmiş. Gazetecilerin listesini yapan TSK'dır, Taraf değil unutmayalım. Cuntacılarla ilgili haberleri ne yazık ki, öteki gazeteler yayımlamıyor. Ancak Taraf yazdıktan sonra, çoğu zaman da Taraf'a karşı çıkarak.
Adsız dedi ki…
Taraf ile ilgili çoktandır dillendirilen bir düşüncenin tekrarlanması Taraf'ın - ne yazık ki- olan eksiğini göze vurulmasından başka birşey değildir.

Taraf'ı eleştirmek için milletin herhangi bir kimsenin yardımına ihtiyacı olduğunu nereden çıkardınız?
runres dedi ki…
öncelikle iyi bir Taraf okuyucusu olmadığınız çok belli;anlaşılan sadece asker meselesi bahis konusu olduğunda Tarafı okuma ihtiyacı duymaktasınız,Sadece bu husus bile mevcut yorumunuzu değersizleştiriyor.yoksa fazla değil on gün önce süleyman yaşarın,başbakanın rusya ile nükleer enerji konusundaki mutabakatı eleştiren ve yüce divanlık sonuçlar doğurabileceğini öngören yazısını da okumuş olurdunuz.demokratik açılım sürecinde hükümete yönelik, demokrasinin alanının açılması için son derece sert yorum ve haberleri de görürsünüz ama sizin amacınız kullandığınız dil ve söyleme de bakarım,üzüm yemek değil bağcıyı dövmek olduğu çok açık,nasıl bir eleştirel diliniz varsa bol bol genelleme hatta hafiyelik çünkü tarafa dosyaları gönderen kaynağı da keşfetmişsinlz "f tipi örgütlenme"

Ayrıca ayrımını yaptığınız iki taraf da aynı dili kullanmıyor;birisi statüko savunuculuğu yapıyor, bir taraf ise demokrasinin nüfuz alanının genişlemesini talep ediyor...

Medyayı madem eleştireceksiniz öncelikle ideolojik kaygılardan uzaklaşacak ve objektifliği koruyacaksınız,ikincisi ise eleştirme objenizi iyi okuyacaksınız,ezbere bilgilerle ancak kör ve sağırları kandırırsınız...
Adsız dedi ki…
Taraf'ın uygulama konusundaki hatalarını ya da eksiklerini ortaya çıkartınca "taraflı" oluyormuşsunuz.Taraf çok ulvi bir görev üstlenmişmiş,o yüzden eleştirince taraflı olduğunuz ortaya çıkarmış.

HAhaha!
Berkay dedi ki…
Diyelim ki aşağıdaki noktalar %100 doğru:

- Taraf sadece bir iktidar odağına karşı bas bas bağırıyor ve bu anlamda Taraf demokratik görevini yeterli bir şekilde yerine getirmiyor.

- Taraf gazetecilik etiklerine uymuyor. Kendisine servis edilen haberleri yeterli bir analizden geçirmiyor. Diğer gazetecilerin toplumdaki imajlarını hiçe sayarak sözkonusu listeyi yayınlıyor.

Tamam bunlar tatsız şeyler ama bu Taraf'ı yapsa yapsa en fazla çok afedersiniz ama öküz yapar sadece.

Entellektüel çapı müsait kalemler tarafından da eleştirildikçe ümit ediyorum ki uzun vadede yeterince yontulurlar.

Bunun dışında, Taraf maşa dahi olsa, bu öküzlükten yola çıkarak yapılan maşa eleştirilerini ben "çok ağır" buluyorum ve bu şekilde düşünen arkadaşlara iki soru sormak isterim:

Mesela Taraf balyoz planını "Senaryo mu yoksa Darbe mi?" manşetiyle verseydi ve gazeteciler listesinin sadece varlığından bahsetseydi o zaman maşa olmayacak mıydı sizin için?

Veya taraf NTV'ye ölüm helikopterinden bilmemkaç telefon haberini hiç vermeseydi ama yine askerlere karşı bir yaklaşıma göre "otorite sallamayan" ama başka bir yaklaşıma göre de "saygısız" olan üslubunu devam ettirseydi, yine maşa olmaya devam etmeyecek miydi?

Bu maşa düşüncesinin zihinlerdeki oluşma sebebinin Ragıp Duran'ın bu yazısında Taraf'a yöneltmiş olduğu eleştirilerden değil, Taraf'ın genel yayın politikasından kaynaklandığını düşünüyorum. Duran, Taraf'ın genel yayın politikasıyla bir derdi olmadığını söylüyor... Gördüğüm kadarıyla sadece Taraf'ın ciddi bir şekilde yontulması gerektiğinin altını çiziyor ki bu konu, gazetenin sevenlerinin de en çok isteyeceği şeylerin başında geliyor.

Sırf bu üslup sorunsalı yüzünden gazeteye yapışmış olan kibirli imaj, gazetenin toplumla paylaştığı mesajlar toplumu ne kadar ileriye götürürse götürsün, gazetenin profilini her seferinde asap bozucu bir şekilde geriye götürüyor. Taraf yazı işlerinin bu sorun üzerinde mesai harcaması gerekiyor..

Ruşen Çakır gibi bir adamın bile hem de böyle bir haberde kalbini kırmış olmayı başarmak, böyle bir planı ele geçirmekten daha zor olsa gerek gerçekten de. Halbuki şimdiye kadar ortaya çıkartmış oldukları birçok gizli saklıyı çok daha geniş bir kamuoyu desteği ile yapabilmeleri de mümkündü aslında.. Elbette Zürriyet'in desteğinden falan bahsetmiyorum burada ama gerçekten de "apoletlimedya" ismine sahip bir blogda dahi çıkmamayı başarabilirlerdi en azından. Gazeteme dair üzüntüm bundandır benim.
Adsız dedi ki…
Kendilerine belge sızdıranların,onlardan yayınlamalarını bekledikleri ortada.Böyle olunca da ntv haberi gibi saçmalıklar ortaya çıkıyor.

Kime göre maşa değil,kime göre maşa bilemem.Ancak bildiğim şey kendilerine belge sızdırılmasını ve onların bu belgeleri hiç gazetecilik ilkelerine bakmadan yayınlamalarını doğal karşılamıyorum.

Taraf'ın askerle alıp veremediği olabilir.Bu onu maşa yapmaz.

Maşa özelliği için diğer tavırlarına bakmamız gerekir.
Yıkıcı Tutku dedi ki…
ragıp hocam bu defa taraf'a haksızlık etmişsiniz, taraf birçok olayda başbakana da çatmıştır gülen hareketine de o gazeteciler tarafın bu listesini sorun edeceklerine yayınladıkları uyduruk haber ve yazılarıyla özel savaş harekatının nasıl parçası olduklarını sorgulayıp ders çıkarmalılar, bundan utanmalılar, türk asker ve bürokrasi çılgınlığının en kaba etkilerinden kurtulmadıkça akp ve sözünü ettğiniz kuruluşlara yönelik her bir eleştiri eksik muhalakefet olur... asıl iktidar asker ve bürokrasiyken...
Adsız dedi ki…
Bir de sanırım şunu hapimiz itiraf etmeliyiz özellikle sol okurlar olarak.O da taraf'ın rejimin ipliğini pazara çıkarma konusundaki işlevini.Eskiden özgür gündem bunu biraz yapabiliyordu. Ancak ondan sonra basında özellikle sistemin özündeki askeri vesayetin iç yüzünü taraf çıkardı bunu kabul etmemiz lazım.Ne muhalif sosyalist basın ne de kürt basını epeydir bu denli etkinlikten uzak kaldılar.Üstelikte bu vesayet hep solcuların ve kürtlerin tepelenmesinde kullanılmıştır.Evet tarafın siyasal duruşu tartışılabilir ve bizden değildir ama bu vesayet rejimini bizden daha iyi deşifre etmiştir.Bizim bunun üzerine daha etkili bir yayınla çıkıp bu deşifre etmeyi daha ileri götürmemiz gerekir...

Bu blogdaki popüler yayınlar

SİVİL DİKTA VE MEDYA

Analitik Bakış'ın sorularına yanıtlar: 1) ‘Sivil dikta’ iddialarının 20 yıl önce de yine medyada, Hürriyet’in manşetiyle yer aldığı basına yansıdı. Medyanın bu süreçteki durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz? RD: ‘Sivil Dikta’ sözcüğünün 20 yıl önce DENİZ BAYKAL tarafından sarfedilmiş olması manidar. Askeri diktatörlüklere pek ses çıkarmayanlar, sivillikten çok hoşlanmaz. Sivil sözcüğü bizde, Türkçe’de çoğu zaman yanlış kullanılıyor. Sadece ‘’asker’in karşıtı’’ imiş gibi algılanıyor. Oysa ki Latince kökenli sivil sözcüğünün mesela fransızcadaki anlamı ‘Uygar’; ‘civilisation’ da uygarlık yani medeniyet. 20 yıldır medyada sivil/askeri bağlamlarda dikta meselesi hala tartışılıyorsa, bu memlekette demokrasinin düzeyi konusunda karamsar bir konumdayız demektir. Medya ise, özellikle egemen/yaygın medya ise, siyaset/askeriye/ekonomi ve ideolojiden özellikle de bu dört kutbun iktidar kulelerinden bağımsız ol(a)madığı için, son 20 yılda sivil ya da askeri dikta konusunda öyle elle

İKİ DÖNEM, İKİ GAZETECİ, İKİ KİTAP

  Nilay Karaelmas ve Timur Soykan İKİ DÖNEM, İKİ GAZETECİ, İKİ KİTAP İlki 1970-90 dönemini, ikincisi bugünkü medya ortamını anlatıyor. Çok değişiklik pek az gelişme var. Hatta işler kötüye gidiyor. Ragıp Duran Nilay Karaelmas’ın ‘’Sosyal Medya Öncesi 1970, 1980, 1990 yıllarında Gazetecilik’’ (SBFBYYO-DER, Ankara 2023) başlıklı kitabı ile Barış İnce’nin Timur Soykan’la yaptığı nehir söyleşi çalışması ‘’İyi Gazetecilik, İyi ki Gazetecilik’’i (DeliDolu, İzmir, 2023)   eşzamanlı olarak okudum. Birincisi 120, ikincisi 111 sayfa. Her iki gazetecinin kalemi/söylemi, uslubu rahat, düzgün, akıcı olduğu için bir oturuşta okunabilecek kitaplar. İki ayrı dönemde muhabir olarak görev yapmış, uzmanlık alanları farklı iki gazetecinin gözlem, anı ve mesleğe ilişkin değerli değerlendirmeleri var iki kitapta. 60+ meslekdaşların Soykan’ın kitabını,   yaşı -30 olan gazetecilerin de özellikle Karaelmas’ın kitabını okumalarında yarar var. Böylelikle gençler mesleklerinin yakın geçmişi hakkında b

YÜZ YILLIK AMA YÜZÜ YOK CUMHURİYET’İN

Derin ve ayrıntılı bir muhasebeye girişip,  Cumhuriyet’in yani son yüzyılın olumlu ve olumsuz yanlarını irdeleyip tartışacağımıza, geçmişle yüzleşeceğimize, kutlama törenleri saplantısına çakıldık kaldık. Lider kültündeyiz hala. Tek Adam rejiminin sinsi Cumhuriyet ve Atatürk karşıtlığı, Türk akademiasını, medyasını, STK’larını ve holdinglerini iyice Kemalperver hatta Kemalperest hale getirdi. Mutsuz ve çıkmaz, melankolik ve demode bir aşk!   Ragıp Duran   Siyasal İslam’ın yani Erdoğan rejiminin bu yıl Cumhuriyet’in ilanının 100. yılını kutlama etkinliklerini, Filistin yası bahanesiyle iptal etmesi hakiki, sahte, konjonktürel ve yapısal Kemalistleri, bu arada toplumun önemli bir kesimini fena halde kızdırdı. Rejim, 100. yıl için zaten kasıtlı olarak hiçbir hazırlık yapmamıştı, İsrail’in Gazze saldırısı olası etkinlik ve törenleri iptal etmek için iyi bir bahane olarak kullanıldı. Ne var ki, sözümona muhaliflerin, iktidarın bu hamlesine karşı çıkarken öne sürdükleri gerekçelerd